Նորվեգիայի ազգային մշակույթի թանգարան, գտնվում է Օսլոյի արևմուտքում գտնվող Բիգդոյ կղզու վրա: Թանգարանում գտնվում են Նորվեգիայի բոլոր շրջանների, էթնիկ խմբերի պատկանող նշուշների մեծ հավաքածուններ: Այն նաև ներառում է փոքրիկ քաղաքներից և գյուղական շրջաններից այստեղ վերաշինված ավելի քան 150 շինությունների բացօթյա թանգարան : Այս թանգարանի հարևանությամբ են գտնվում Վիկինգների նավերի թանգարանը, Ֆրամի թանգարանը, Կոն-Տիկի թանգարանը և Նորվեգիայի ծովային թանգարանը:
Նորվեգիայի ազգային մշակույթի թանգարանը հիմնադրվել է 1894 թվականին գրադարանավար և պատմագետ Հանս Աալի կողմից (1867-1946): Ներկայիս սեփականության հիմանական մասը այն ձեռք բերեց 1898 թվականին: Ժամանակավոր ցուցադրության շինությունները կառուցելուց և որոշ գյուղական շինություններ վերաշինելուց հետո թանգարանը կարող էր իր դռները բացել հանրության առջև 1901 թվականին: 1907 թվականին Օսկար 2-րդ արքայի հավաքածուն, որ թանգարանի հարևանությամբ էր գտնվում, միացվեց թանգարանին: Նրա հինգ վերաշինված շինությունների համալիրը, որոնց կենտրոնում է Գուլի ստավկիրկա եկեղեցին, համարվում է աշխարհի առաջին բացօթյա թանգարանը՝ հիմնադրված Հնդեվրոպական լեզուներ 1881 թվականին: Թանգարանի տնօրենը Հանս Աալն է եղել մինչև իր մահը: Նրա կառավարման ժամանակ թանգարանը մեծ առաջընթաց ունեցավ թե տարածքի, թե հավաքածունների, թե շինությունների և թե այցելուների թվով: 1947 թվականին թանգարանի տնօրենը դարձավ Ռեյդար Կյելբերգը և թանգարանի տնօրենը մինչ 1974 թվականը: 1990 թվականից միչև 2000 թվականը թանգարանի տնօրենն է եղել Էրիկ Ռուդենգը: 2001 թվականից թանգարանի տնօրենն է Օլավ Աարասը:
